Kopaonik

Kopaonik cele godine nudi idealne uslove za aktivan odmor i predstavlja najveći i najpoznatiji skijaški centar u Srbiji. Najviša tačka je Pančićev vrh - 2.017 metara. "Planina sunca" je naziv koji sa pravom nosi, jer su oko 200 dana godišnje sunčani. Sneg pada od kraja novembra i zadržava se do maja. Skijaški tereni nalaze se na nadmorskoj visini od 1.650 do 2.017 m i svrstavaju se u terene prve kategorije u kojima podjedanko uživaju i skijaši i snowboarderi. Zbog dobrih terena za snowboard, snowboarderi imaju razlog za uživanje tokom cele sezone. Kapacitet sistema je 27.500 skijaša na sat. Omogućeno je iznajmljivanje ski opreme i motornih sanki.Istorijski značaj Kopaoničke oblasti kao središta srpske srednjovekovne države obeležavaju ostaci utvrđenih gradova na visovima centralnog masiva Zvečan, Koznik i Maglič, rudarskih naselja Stari trg i Novo brdo, crkve i manastiri Gradac, Pavlica, Studenica, Žiča i Sopoćani, i zadužbine srpskih vladara, koji se nalaze u podnožju kopaoničkog masiva.

Đerdap

Dunav teče pored veličanstvenih tvrđava u Petrovaradinu, Smederevu, Golupcu, srednjovekovnih manastira. Okružen je očaravajućim predelima, nacionalnim parkovima, vinogradima, voćnjacima, ribolovnim terenima, bujnom vegetacijom na adama, peščanim sprudovima, limanima. Guste šume, veličanstvene klisure i kotline prave su oaze retke flore i faune.U savršenom skladu sa prirodom, duž dunavskih obala nižu se mnoga naselja velikog kulturnog značaja, rimska utvrđenja i dinamični moderni gradovi kao što su Beograd i Novi Sad. Dunav nije samo reka. Dunav je svet uzbudljivih prirodnih lepota, čuvar najstarijih civilizacija. Od Panonske ravnice na severu do Đerdapa, najveće rečne klisure u Evropi, predeli i vidici se neprestano menjaju. U Srbiji Dunav dostiže svoju punu snagu što je je poseban razlog putovanja Dunavom baš kroz Srbiju. Atrakcija od koje zastaje dah je sigurno prolaz kroz Đerdapsku klisuru izmedju Karpatskih i Balknaskih planina, kao i mesto "Trajanova tabla" na kojem je rimski car prešao Dunav. Dunav spaja više od 80 miliona ljudi, u deset zemalja, koji govore desetak i više jezika, pripadaju različitim religijama, neguju svoje istorijsko nasleđe, umetnost, običaje, mitove i legende. Ljudi sa obala Dunava se odnose prema njemu sa ljubavlju i dele ga sa drugima, iskazajući gostoprimstvo svima koji žele da ga upoznaju.

Đavolja varoš

Spomenik prirode „Đavolja Varoš“ nalazi se na jugu Srbije, 27 km jugoistočno od Kuršumlije, a 89 km jugozapadno od Niša. Od Beograda je udaljen 288 km, ako se putuje preko Kruševca, a 320 km preko Niša. Ovaj prirodni spomenik čine dva, u svetu retka, prirodna fenomena: zemljane figure, kao specifični oblici reljefa koji u prostoru deluju vrlo atraktivno, i dva izvora jako kisele vode sa visokom mineralizacijom. Ova dva u svetu retka prirodna fenomena posmatrana zajedno „Đavolju Varoš“ čine pravim svetskim čudom prirode. Atraktivnost dva neviđena čuda prirode dopunjuju okolni prirodni ambijent koji oko zemljanih figura deluje surovo, skoro mistično, a u širem okruženju živopisno i pitomo, kao i ostaci naselja, stare crkve, groblja i nekoliko zanimljivih rudarskih jam

Vratnjaske kapije

Teško pristupačan kanjon reke Vratne poznat je od davnina po kamenim kapijama i neobičnim virovima, čudom prirode. To su kameni lukovi ili kapije, iznad reke koji su u dalekoj prošlosti nastali urušavanjem pećina tunelskog tipa. Geografi ova kamena čudesa nazivaju prerastima. Prva kapija udaljena je oko 200 metara od srednjovekovnog manastira, a prvi detaljan opis ovog područja ostavio je Austrijanac Feliks Kanic, cuveni balkanolog i veliki prijatelj srpskog naroda. Ubrzo je tu stigao i naš geograf Vladimir Karić (1887) a potom i rodonačelnik savremene srpske geografije Jovan Cvijić (1885). Profesori Geografskog fakulteta u Beogradu dr Dragutin Petrović i dr Dušan Gavrilović utvrdili su u međuvremenu da je Mali prerast dugačak 15 metara, širine 30 i da je visina njegovog otvora 34 a dubina svoda deset metara. Veliki prerast, ili druga Vratnjanska kapja, ima dužinu 45 metara, širinu 23, visinu 26 i dubinu svoda 30 metara, a Suvi prerast ima dužinu od 34 metra, širinu 15, visinu 20 i dubinu svoda deset metara. Ovaj treći je najmanje pristupačan i mlađi od prva dva. Istovremeno, on je i najlepši i najizazovniji za istraživace.

Rajačke pivnice

Negotin i Krajinsko vinogorje poznato je po dobrom i kvalitetnom vinu. Dobar glas se daleko čuje - 1885.god. glas o negotinskim vinima dopire do Francuske i Švajcarske, a već 1907. negotinska vina osvajaju medalje na londonskoj izložbi. Na Balkanu ne postoje specijalno građeni objekti, van sela u blizini vinograda, kao u Negotinskoj krajini čija je isključiva namena proizvodnja i čuvanje vina. U Rajcu, to je kompleks objekata - pimnica (270) nastao od polovine 18. veka do tridesetih godina ovog veka. Pimnice su građene od tesanog kamena - peščara ukrašene plitkom plastikom i grupisane kao veća ruralna celina. Slične su sačuvane u selima Rogljevu i Smedovcu. U pimnicama se može degustirati i kupiti vino pripremljeno i negovano na tradicionalni način.